การเริ่มต้นงานใหม่เป็นไปอย่างราบรื่นด้วยความช่วยเหลืออันดีของทุกๆคน ทุกเช้าเรากะพี่ชายทั้งสองคนคือ พี่ภาณุ และพี่มานิตย์จะมานั่งดื่มกาแฟปรึกษางานกัน โดยมีตัวป่วน คือป๊อบคอยนั่งก่อกวนอยู่ข้างๆ เสียงที่สูงปรี๊ดดดด "เครียสอีกแล้ววววว คุยเรื่องงานทีไรเครียสทุกที เลิกเครียสๆๆๆๆ ไปจดหวยดีกว่า)
สองเดือนผ่านไป เราได้ย้ายขึ้นไปอยู่บ้านพักที่เพิ่งต่อเติมเสร็จ "บ้านสาวโสด" ที่นี่คืออีกความอบอุ่นของคำว่า 'บ้าน 'ครอบครัว หากมีวันใด เหน็ดเหนื่อย ท้อแท้ ในการทำงาน อย่างน้อยวันนี้เรารู้สึกว่ามีบ้าน มีครอบครัวรอเราอยู่..พี่ น้อง คุณแม่(แม่เพื่อนก้อเหมือนแม่เรา ยืมใช้ก่อน) ครอบครัวใหม่ของเราอบอุ่นและมีความสุขมาก เย็นๆ ที่บ้านจะทำอะไรทาน เปิดคอนเสริต ร้องคาราโอเกะลั่นเขา..ไม่ต้องเกรงใจใคร เพราะภายในรัศมี 1 กม.กลางป่าเขา..ไม่มีใคร นอกบ้านจากบ้านเรา..(แต่เดี๋ยวนี้มี ป้อม รปภ. และเพื่อนบ้านมากมายเสียใจด้วยนะคะคุณโจรรู้ช้าไปแล้วววว)
นอกจากพ่อ พี่ชาย เพื่อน ในแผนก เรายังมีความหลังดีๆ กับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ต่างแผนกมากมาย..ไม่ว่าจะเป็น ประชาสัมพันธ์สาวสวย ฝ่ายขาย ห้องอาหาร จัดสวน รวมถึง ฝ่ายสนาม โดยเฉพาะ จักรพงค์ น้องรักหนุ่มเจ้าสำอางค์ที่ มั่นใจในตัวเองเหลือเกิ๊นนนน!!! ทำงานตากแดดกลางสนาม แต่ครีมนี่ได้ข่าวว่ามิได้ขาด..ล่าสุดมีสายรายงานมาว่า"หน้าขาวขึ้น" แต่หล่อกว่าเดิมหรือเปล่าน้าาา..ไม่ได้เจอนานแระ..พ่อหล่อเลือกได้..แล้วก้อพี่วัต เจ้าของ"สุดทางรัก"(ศาลาหน้าบ้านนะไม่ใช่ร้านอาหารที่พัทยาหรอก) เจ้าของสโลแกน"ถึงพี่จะดำ แต่พี่ก็ดำฟอร์เอฟเวอร์นะน้อง" ผู้คอยหาต้นไม้ดอกไม้ประดับมากมายมาช่วยแต่งสวนหลังบ้าน(บ้านสาวโสด) ไว้เป็นที่ดริ๊งค์ หลังเลิกงาน อีกคนน้องไผ่ ชายหนุ่มร่างผอมบางสูงโปร่ง..พ่อหนุ่มแสนดีโรแมนติก..ของสาวๆๆๆๆ มากมาย(ซึ่งตอนนี้ได้ข่าวว่ามีกิจการเป็นของตัวเองแล้ว..ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะน้องรัก..ขอให้ร่ำขอให้รวย..แล้วจะเข้าไปอุดหนุนนะคะ)..ที่กล่าวมาแล้วทั้งสามคน..มั่นใจในตัวเองทั้งน้านน หล่อเกิ๊นนนน!! แต่ทั้งสาม มีความน่ารัก เอื้ออาทรต่อกันเสมอมา..จนถึงปัจจุบัน (มีวีรกรรมมากมายของเราสี่คน ไว้นึกอะไรฮาๆ ได้จะมาเผาพวกนายต่อ)..ผ่านจากในสนามลัดเลาะออกทางสนามไดร์ฟของระยองกรีนวัลเล่ จะโผล่ออกหน้า โรงเรียนนานาชาติ จากนั้นก็เลยออกไปถึงบ้านพักในแค้มป์ ที่ซึ่งมีไว้ตามหาเวลาหิว..รวมทั้งเวลาเหงาด้วย..บ้านพี่ชายพี่สาว "ครอบครัวตัวน้อย" พี่น้อยชายและพี่น้อยหญิง..ทั้งสองคนใจดีมีน้ำใจกับน้องผู้หิวโหยเสมอ อย่างน้อย ไข่เจียวก็ยังดี แต่ที่เด็ดๆ สุดของที่นั่น ลาบเหนือ พี่น้อยหญิงเป็นสาวลำปาง ผู้มีฝีมือทางด้านการทำอาหาร โดยเฉพาะกับแกล้ม เรากะจักร เป็นแขกประจำของที่นั่น จนรู้สึกเหมือนบ้านตัวเอง (คือไปถึงก้อทะลุครัว อิอิอิ) พวกเราจะชอบตั้งวงกันที่นั่น พี่น้อยเล่นกีต้าร์ พวกเราจะร่วมร้องเพลง วันดีคืนดี พอได้ที่ก้อจะเริ่ม "เล่นกอล์ฟลานกว้าง เป็นล้านๆ ตารางวา แค่มีเจตนาให้ลงหลุมเล็กนิดเดียว พ่อเจ้าประคุณ สนุกกี่คนกันเชียว ทำท่าสุดแสนหวาดเสียวเมื่อลูกวิ่งลงหลุมรู...." เป็นเนื้อเพลงท่อนหนึ่ง "เขาใหญ่2" ของน้าหมูพงษ์เทพ ที่ร้องกันแล้วก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ...เจ้านายจะได้ยินมัั้ยเนี่ย!!!...ก็เราทำงานในสนามกอล์ฟอ่ะ...
นอกจากเพื่อนๆ และคุณพ่อ ที่ได้กล่าวมาแล้ว เรายังได้รับความเมตตาจากน้องสาวเจ้าของสนามซึ่งเข้ามาเป็นเจ้านายเราในระยะหนึ่ง คุณเปิ้ล ให้ความรัก เอ็นดูเรามาก..เรามีกิจกรรมร่วมกันเสมอ ทานข้าวบ้าง ช้อปปิ้งบ้าง แต่ไม่นานท่านก้อเดินทางไปอยู่เชียงใหม่..ทิ้งเราไว้ให้น้องสาวคนเล็กดูแลต่อ..คนนี้สิรักมากมาย..คุณแม่นุ้ย คุณพ่อโอภาส ความผูกพัน มีมากมาย..ถึงปัจจุบัน เรายังเข้าไปเยี่ยมเยือนท่านมิได้ขาด..ตอนนี้ท่านดูแลกิจการร้านอาหาร หลากหลายสไตล์ ไทย จีน ญี่ปุ่น อิตาเลียน T&R Tee Time@St. Andrew เชิญแวะไปสัมผัสบรรยากาศ สวยงาม ท่ามกลางธรรมชาติ ฟังเพลงไพเราะ เพราะที่นั่นมีดนตรีขับกล่อมท่านในช่วง ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ประชาสัมพันธ์ให้คุณแม่ไว้ตรงนี้เลยนะคะ..
คนนี้ที่ลืมไม่ได้..พี่สาวพี่ชาย..คู่ขวัญนักร้องนักดนตรี ที่มีความน่ารัก อบอุ่น เอื้ออาทร ทุกสิ่งทุกอย่างรวมไว้ที่พี่ทั้งสองคน..อบอุ่นแค่ไหน..แค่ที่พี่ทั้งสองคนสามารถทำให้ คนรักชีวิตโสดทั้งหลาย..ไม่ว่าจะเป็นหนุ่มโสดเจ้าสำราญ หรือสาวโสดอย่างพวกเราๆๆ..มีความรู้สึกอยากมีใครสักคน อยากมีคนอยู่ข้างๆ ดูแลกันไปเหมือนพี่ทั้งสองคนที่ดูแลกัน..พีสาวตาไม่ค่อยดี จะเดินไปห้องน้ำหรือไปไหนมาไหนจะต้องมีพี่ชายเดินประคองอยู่ข้างๆ มิได้ห่าง..จะไม่ให้พวกเราอิจฉา อยากมีคู่บ้างได้งั๊ยยย!!! แต่ทั้งสองคน มิได้แค่ดูแลกัน..เรากะพี่หมวยสามขวด..คือภาระ ที่พี่แกจะต้องดูแลเหมือนจะตลอดไป..อิอิอิ (พี่บอกว่ามันไม่มีแฟนกันก้อดีแล้ว..จะได้มีเพื่อนดื่มกันไปนานๆ เพราะถ้ามันมีเดี๋ยวมันจะหายไป)สองคนนี้ คือ "พี่จ๊อด พี่ติ๋ม" พี่ชายพี่สาวที่แสนดี... อีกหนึ่งคนที่ลืมไม่ได้เช่นกัน..ไปสนามกอล์ฟต้องไม่ลืมแวะหา..และจะต้องเม้าท์อยู่ที่นั่นยาวไปถึงค่ำ ..จนถึง คนบางคนกระแนะกระแหนว่าตกลงไปหาเขาหรือไปหาหล่อนกันแน่..คุณนายนก คุณนายผู้ซึ่งวันๆ วุ่นวายอยู่แต่กับหาอาหารให้ลูกและสามี และมีปัญหาแต่เรื่องแม่บ้าน!!! เธออยู่คฤหาสต์ใหญ่โตหรูหรา..แต่วางตัวเป็นแจ๋ว!! ถ้าใครไม่รู้จักเธอ จะไม่มีทางทราบว่าเธอคือคุณนายเจ้าของบ้าน เธอจะแต่งตัวตามสบายไม่มีมาดใดใดทั้งสิ้น..วีรกรรมเกี่ยวเนื่องกับการแต่งกายของเธอนำมาเล่าขำกันได้ไม่รู้จบมีมากมาย เช่น การนำอาหารไปส่งสามีถึงที่ทำงาน แต่ด้วยการแต่งกายของเธอ และ อาจจะด้วย รปภ.ใหม่หรืออย่างไร..เขาไม่ยอมให้เธอเข้าไปในบริษัท ขอแลกบัตรเธอก็ให้..แต่ไม่ รปภ.ยังซักไซ้ต่อถึงธุระ การมาของเธอ..และไม่ยอมให้เธอเข้าสักที ในที่สุดเธอ เธอเบื่อที่จะรอต่อไปจึงเปิดเผยตัวว่าสามีเธอเป็นใคร..เท่านั้นล่ะค่ะ เพื่อนๆ ขา..รปภ.แทบช็อค!!! ไม่ยอมเปิดประตูให้ภรรยาท่านผู้อำนวยการบริษัทเข้า..จากวันนั้นเป็นต้นมา..รถของเธอถูกจดจำไว้มิลืมเลือน..ไม่เคยต้องแลกบัตรใดใดทั้งสิ้น อีกต่อไป...
กลับไปเฮอาหน้าบ้านเดอะแก๊งค์.....
ทามสะสวย เก่งนะเนี้ย
ตอบลบว่างก่โทมาหาด้วย
คิดถึงเพื่อนนะ
Popeye.
อ่านแล้วใช้ได้ทีเดียวเชียว สำนวน ปรับแก้นิดหน่อย คิอว่าน่าจะลองเขียนเรื่องสั้นแล้วส่งไปตามนิตยสารนะ ไม่แน่นะ ป้าอาจมีน้องสาวที่ชื่อคุณเรเป็นนักเขียนหน้าใหม่ของ วงการก็ได้ ยังงัยแล้วป้าเอาใจช่วยนะ คิดว่าหาตัวเองเจอแล้วหละ... ป้าแนน
ตอบลบยังคิดถึงทุกๆคนเสมอค่ะ และขอบคุณทุกความเห็นทุกข้อความที่ฝากถึงกันค่ะ
ตอบลบอ้อ สำหรับป้าแนน ผู้น่ารักเสมอ..ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ..วันหนึ่งน้องอาจจะตามฝันเจอก็ได้ โปรดติดตามตอนต่อไป...5555++++
ตอบลบhttp://www.oknation.net/blog/naturegang
http://www.oknation.net/blog/tripbythegang
http://www.oknation.net/blog/gangdiary